In de 16 eeuw neemt de wetenschappelijke kennis fors toe. De beweging van de renaissance heeft er voor gezorgd dat veel boeken van de Grieken en Romeinen (teruggevonden in kloosters of terugvertaald uit het Arabisch) weer bestudeerd worden. De kennis van de natuur en planten neemt ook toe door de ontdekkingsreizen. In de 'Nieuwe Wereld' worden nieuwe producten ontdekt (cacao bijvoorbeeld) of plaatsen waar gemakkelijker aan al bekende producten kan worden gekomen (zoals peper en suiker).

Auteurs als de Zwitserse Clusius (die in Nederland terechtkomt) beschrijven in hun boeken de zoethoutplant. Clusius legt in Leiden de Hortus Botanicus aan. Voor mij is nog niet bekend of hij daar ook de zoethoutplant kweekte.

In deze eeuw wordt zoethout inmiddels ook ten noorden van het gebied om de Middellandse Zee gekweekt. In het midden-Duitse Bamberg zijn er tientallen kwekerijen waar de plant groeit. Het plafond van de grote kerk wordt zelfs met zoethoutplanten beschilderd. Ook bij het klooster van Pontefract (noord-Engeland) groeien zoethoutplanten.

Het is niet bekend of er in deze eeuw iets verandert in de wijze waarop mensen zoethout gebruiken. Waarschijnlijk kauwen er mensen op de wortels, of maken ze van de wortels een dropdrank, maar zeker weten het niet.